potrzbuje referat dobry na 1,5 str o "agresji"

Dużo jest poglądów dotyczących źródeł agresji - czy jest zjawiskiem wrodzonym, instynktownym, wyuczonym. Temat „agresja” zajmował badaczy i naukowców od wieków, lecz w ostatnim okresie liczonym od końca XIX wieku źródeł agresji zaczęto upatrywać również w mózgu. Liczne grono badaczy praktycznie na całym świecie prowadzi aktualnie badania, które można byłoby określić jako poszukiwania genu agresji. W toku tych badań pod koniec lat sześćdziesiątych naszego wieku naukowcy wpadli na interesujący trop, którym miał być dodatkowy chromosom Y, którego obecność wykryto u 3% mężczyzn przebywających w więziennych szpitalach psychiatrycznych. Ponieważ była to częstotliwość znacznie przekraczająca przeciętną w całym społeczeństwie, podwójny chromosom Y uznany został przez niektórych naukowców za oznakę agresywnej osobowości. Sytuacja uległa zmianie, gdy szersze badania dowiodły, że większość jego nosicieli to spokojni ludzie nie wykazujący żadnych szczególnie agresywnych skłonności. W dalszym ciągu prowadzone są badania mające określić wpływ genów na poziom agresji i być może ostatnie badania i sukcesy naukowców na drodze poznania ludzkiego DNA przyniosą w tym zakresie bardziej precyzyjne rezultaty. Na temat biochemii agresji wiemy stosunkowo niewiele, lecz istnieje już obecnie sporo dowodów, że neuroprzekaźnikiem szczególnie istotnym dla regulacji zachowań agresywnych jest serotonina – hormon tkankowy w naszych organizmach. Przeprowadzane licznie badania wpierw na zwierzętach, zaś później na ludziach wskazują jednoznacznie, że niskie stężenie metabolitu serotoniny w płynie mózgowo – rdzeniowym wyraźnie sprzyja zachowaniom agresywnym. Badania wykazały na przykład, że niski poziom serotoniny występował u dzieci, które torturują zwierzęta, u ludzi skłonnych do impulsywnych, niekontrolowanych ataków, a także u samobójców, których działania uważane są za akty autoagresji. Badania przeprowadzone na grupie żołnierzy amerykańskich wykazały również wyraźny związek pomiędzy niskim poziomem serotoniny, a niekontrolowanym agresywnym zachowaniem. Na poziom serotoniny wpływa wiele czynników zarówno czysto biologicznych, jak i środowiskowych. Poziom serotoniny jest statystycznie o 20 – 30% niższy u mężczyzn niż u kobiet, co zdaniem wielu naukowców jest jedną z przyczyn, dla których mężczyźni niezależnie od kultury, rasy i klasy społecznej są bardziej skłonni do działań i zachowań agresywnych niż kobiety. Potwierdzają to dane statystyczne wykonywane na przestrzeni wielu lat i w wielu różnych krajach, które wskazują, że 90 procent wszystkich przestępstw popełniają mężczyźni. Poziom serotoniny jest również wysoki u noworodków, obniża się w okresie dojrzewania, by potem znów wzrastać z upływem lat.

Badania prowadzone w innych krajach, od ponad 10 lat także w Polsce, dowiodły, że oglądanie scen gwałtu i agresji na ekranie ma ścisły związek zarówno z tendencją do działań agresywnych jak i akceptowaniem agresji. Częste oglądanie okrutnych, gwałtownych scen znieczula emocjonalnie na oznaki bólu i cierpienia innych. Najbardziej podatne na uczenie się agresji ekranu są dzieci w wieku 6-10 lat, zwłaszcza chłopcy, później podatność ta wzrasta ponownie w okresie dojrzewania. Telewizja nie tylko dostarcza gotowych modeli zachowania agresywnego, ale jest także źródłem sygnałów wywoławczych agresji. Przykładem takich bodźców są broń i inne akcesoria używane w walce. Duże znaczenie odgrywa również postępująca komputeryzacja i związany z nią rynek gier komputerowych, często o charakterze walki, nasyconych niezwykłą brutalnością. W grach tych uczestniczący wciela się niejako indywidualnie w postacie walczące ze sobą, w trakcie jednej tylko gry wielokrotnie i bezkarnie „zabija”. Wyposażany jest w nieograniczoną długość życia, dysponuje ogromną ilością narzędzi służących do zabijania, zaś realizm gier jest wręcz porażający. Normy prawne, obyczajowe i religijne oraz standardy moralne regulują zachowania społeczne i nie dopuszczają do agresji. Jednak w pewnych grupach, podkulturach, a nawet kulturach istnieją normy promujące agresywne i antyspołeczne zachowanie. Z licznych badań przeprowadzanych w więzieniach wynika, że w tych zamkniętych grupach przestępczych wysoki status osiąga się właśnie dzięki działaniom agresywnym. To samo dotyczy niektórych podkultur młodzieżowych, np. skinheadów. Badania z pogranicza psychologii i etnografii w wielu pierwotnych społecznościach, które tworzą odrębne kultury, wykazują, że podstawową wciąż obowiązującą normą jest rewanż „ząb za ząb”. Dla kształtowania się prospołecznych lub agresywnych zachowań niezwykle ważne są normy i standardy etyczne funkcjonujące w rodzinie. We wszystkich społeczeństwach wyrosłych z podobnego nam pnia kulturowego wciąż zróżnicowane są standardy dla płci – również z tego powodu kobiety są mniej agresywne, że uważa się to za zgodne z ich życiową rolą i tak od najmłodszych lat kształtuje. Akceptacja ogólnie przyjętych norm i liczenie się z nimi wymagają oczywiście samokontroli, ale tego można się też nauczyć. Nie rozwinie się w dostatecznym stopniu, jeśli działania wychowawcze będą nieprawidłowe. Co więcej, nawet prawidłowo ukształtowana, w pewnych okolicznościach osłabnie czy wręcz zaniknie. Sprzyja temu np. poczucie anonimowości, niejasny podział odpowiedzialności, uczestnictwo w grupie, której aktywność angażuje emocjonalnie, stan ogólnego pobudzenia, np. po narkotykach czy alkoholu, intensywne, monotonne bodźce, choćby dźwiękowe, jak muzyka techno. W takich sytuacjach pojawiają się tendencje do zachowań i postaw agresywnych.

Bibliografia: 1. E. Aronson, Psychologia społeczna - umysł i serce, Wydawnictwo „Zysk i S–ka” sc, Poznań 1994 2. R. Cialdini, Wywieranie wpływu na ludzi, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk 1996 3. K. Szymborski, W poszukiwaniu genu agresji, Wiedza i Życie 1999, nr 10 4. J. Zagrodzka, Skąd w nas tyle zła, Wiedza i Życie 1999, nr 11 5. P. Wernicki, Pogodni żyją dłużej, Wiedza i Życie 1999, nr 12 6. K. Fiałkowski, Normy moralne – luksus czy konieczność, Wiedza i Życie 2000, nr 1